çocukluğumu özledim hevesle ,
hiç büyümemek için.
oyuncaklarımı özledim kalbin kırıklığı gibi,
daha eğlenmedigim kırılan oyuncaklarla.
bize yaşatmadılar çocukluğumuzu ,
büyüdük artık neye yarar.
misketlerimiz vardi taştan ,
atlı karıncamız vardi yastan,
noellerimiz vardi hayallden,
buyuduk artık neye yarar.
küçük evcilik oynumuz,
dağda salıncaklı ağacımız ,
elimizdeki pamuk şekerimiz,
unutkanlıkla doldu günlerimiz,
büyüdük artık neye yarar.
IRFAN AKINCI
