Yağmur yağar sen sıcacık yatagindan kalkar sigarani alır dışarı çıkarsın. Islanmak umrunda olmaz bi sigara yakasin dusunursun sinirinin geçmesini beklerisin bu ara yağmur damlaları duser birer birer üzerine islanirsin sırılsıklam olursun sonra yaş süzülürken gözlerinden aglamadiga inandirisin kendini. Bir şeyler kopuyor sanki içinde. Fırtınalar kopuyor insanlar birer birer oluyor içinde.Aci cekersin nefes alamazsın. Bir sigara daha yakarsin. Yagmurda islanmis sigara zehir tadar. Sen yine ordasindir. Beklersin neyi niçin bilmeden öyle beklersin. Kırılan umudunu mu düşünüyorsun yoksa yok olan hayallerinimi. Zaman geçer saat durmadan akar artık sogukdan titremeye baslarsin. İçindeki öfke hayal kırıklığı dinmez. Canını yakmaya calsirsin belki geçer diye ama geçmez. Öyle boş boş otururken içinde kalan son insani duygunuda kaybedersin. Artık sen ölmussundur. Yaşarken ölmuşsun. Bunu kabullendiğin an biter her şey.son bir kez bakarak gok yuzune Kapatirsin gözlerini birdaha bakamiyacak olmanin üzüntüsü bi yana birdaha hissedemeyecginin açısı sarar içini. Sonra uzun bir sessizlik oluşur.
Sonra bir ses gelir uzakdan kendi sesin. Bağırırken arkandan yapma diye yalvarirken sen dolu gozlerle bakarsin ona. Sonra o çocuk her seyden habersiz olan o çocukluğun gelir gozunun önüne. Ne kadarda masumane bakıyordu o çocuğu kaybetmek koyar insana acitir tum kemiklerinin kirilmasi gibi insanın canını. Sonra hayat bir filim gibi gecer gözünün önünden iyisiyle kötüsüyle. Bir yerde durdurusun mutlu anıları hatirlasin yine yağmur göz yaşlarıyla beraber susulur yüzünden.
Zaman yine geçer soğuktan uyumak tatli gelir insana ama öldugunun farkına varmaz. Son kez rahat bir uyku sinirsiz ofkesiz rahat son bir uyku. Sigara elinde yumarsin gözlerini sonsuz rahatlığa...
İşte böylece bir kişi daha kaybolur hayatdan
