Gök hiç olmadığı kadar mavi:
Sanki sinirlenmiş de,
bütün gri boyasını karşıda oturan insanın esvabına dökmüş.
Zıtlıklar bağlamından ibaret hayatta
- gitmek için gelmek,
ölmek için yaşamak gerek; düşün -
en büyük diktatördür zaman.
Bunu kanıtlar
zamanla canlı-cansız her şeyin öldüğü her an.
Mütereddit gözlerle bakan insan da ölecek;
şimdi esvabı gri,
ten rengi kumral, fakat;
o da zamanla bembeyaz iskelete dönecek.
Belki bir çiçek olacak,
belki de bir yabani ot. Kim bilir?
