Yalanlar hep işler yolunda gitmezken başlar. Sonra bir bakmışsın alışkanlık olmuş. Bir süre sonra içinden çıkılmayacak bir hal alır. Bütün hayatını ele geçirir, içinde kaybolursun. Onlar olmadan nefes alamaz olursun. Bazen de savaşmaktan kaçarsın yalanlar sayesinde. İşleri yoluna sokabilmek için bir yalan daha söyleriz sonra bir bakmışız ki arkada koskocaman bir dağ olmuş. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmuşsun aslında ama sen bunun farkında değilsin. Ya da farkındasın ama fark etmek istemiyorsun. Neden biliyor musun? Çünkü korkuyorsun. Gerçekleri yaşamaktan üzülmekten ya da mutlu olmaktan, sevmekten, sevilmemekten, her şeyden…
Hiçbir şey gerçek kadar güçlü ve aynı zamanda garip olamaz.