Uzun zamandir pek kimseyle arkadas olmadim ve kendi dertlerimi birakip baska kisilerin dertlerine kostugum icin ve dertlerimi kendi dunyamda cozmeye calismam, kendi etrafima duvar örüp o dünyada yasadigim ve herkese iyi davrandigim ama sonucunda ben kotu oldugum,herkese guvenip ben gibi sanip darbe yemem, herkesin isi bitince bırakıp gitti için yalniz kaldigin dogrudur. Sosyal aktivite desen yok,arkadas cevresi dersen isi duserse sorulan ve oyle olmayinca yalniz kalmam ve hala yalnizim,ve boyle kendi dunyamda dis etkenler uzak mutlu ve huzurlu oldugum... Disardan bakinca mutlu ama oceriye bakacaksan ne fırtınalar koptugunu kimse bilmiyor. EVET YASIYORUM AMA YASAYAN BIR ÖLÜ :( devami varda neyse