Ve ay karanlık
Matemler gökkuşağını sarmış beline gecenin
Bir ışık sarmış şu misali
Uzanıyor çakıl taşlı yola kivranarak
Mutluluk sana yakın bana uzak
Yasım yakındır senden öteye
Hey hat ahmet Arif prangalı
Süreya bir nefes alır sigarasından
Dertleşir mısralara
Kıblesi leyla mecnun amalikla arar hakikati
Ve ben
Bekliyorum geceyi
Geçiyor bedenimin sefalliğından bulutlar
Yıldızlara degerek
Geçiyor
Ve ay karanlık
Bir son mudur bilmem ki
Bilmem ki kalmayı hiç
Bilmem ki yolcusuzluğu
Nasıl derim onu da bilmem ki
Yolculuğun başı
Vedaya dair.
(irfan akıncı)
