Bu gece yine kalem elimden düştü.
Anlatamadım yaşadıklarımızı, hatıralarımızı...
Sığmadı cümleler deftere,
Işığının altında bir gölge gibi büründün odaya.
Anlattıklarımı dahi anlatamadım..
Sordum aya, yıldızlara.
Yine cevapsız kaldı sorular,
Mecallim halsiz,
Aşk mabedinde yorgun düştü bedenim...
Sen farklısın,
Aşkının tarifi de zor.
Her adımda sen,
Her hayalde tebessümün,
Aşkın tarifi zor işte...
Yine beline sarmış gecenin zifiri karanlığı,
Yelkovan akrebi kovalamaktan yoruldu,
Saat biri geçti,
Ama aşkın hala saklı kalbimin en derin yerinde.
Yorgunum,
Çünkü yorgunluğumun bir adı var.
Suskunum,
Suskunluğumun bir anlamı var.
Çareler çaresiz,
Bedenim betbaht,
Haykırışım son ses..
Aşk işte anlatamıyorum seni
Ve
Saklı düşlerimizi...
İmkanlarım imkansızlıkla süslenmiş,
Oysa her çaresizliğimin altında senin adın vardı.
İrfan Akıncı