Adını ilk duyduğum an
Sersemletici gibi olmuştu herşey.
Konuştukların derinden etkiledi beni.
Varsaydım herşeyi
Sadece ismin hafızamda kaldı
Bugün yine eksikliğin hissetti bedenim
Nefes alışım dahi nefes alamaz oldu
Bu yolda yürümem diyorum
Yine aklıma esiyorsun
Nereye otursam sen
Sesizlik te dahi sesin hafızamda yankılanıyor
Gülüşün muama gören tutulurdu belki
Belki de ben seni çok az anlattım
Bir okyanusun matemiydi,
haykırışlar seni andırdı gibi bülbüller,
kanı gülün kokusunu andırdı ,
sigaranın külü gibi vakit geçmez gecelerin,
akıllardasın leylanın mecnuna bir ışık vermesi gibi..
ve
usulca mutluluğun ürpertisinde,
mutluluğu ararcasına kapılmış hayaller,
Ağır ağır gozyaşlarıyla fidanlar yeşerir,
kardelenler zirvede seyreder seni,
vedalar uzak olmanla bir bir kaybolur .
Işığının altında bir gölge gibi sesizce yanaşır ,
tebessümün her şeyi unutturur ,
belki bir söz belkide bir türkü bekler senden..
Gurbet ellerin sancısıyla titrek mecaller,
suskun suskun külün dökülüşünü hisseder..
(Irfan akıncı)
Bitirmek istemediğim tek şiir..
