Mümkün olmayan bir hayattı seçtik.,
Çok sevdik olasılıkları göz ardı ederek .
Bilmeden bir yokuşa sürdük hayalleri,
İmkanları imkansızlaştırarak.
Evet çok sevdik,
Belki bilmeden belkide sadece bir heves uğruna..
Onu görmeden dokunmadan sevdik,
Çok büyüttük vazgeçilmez yaptık
Sonuç yine imkansız.
Yaşantılarımız bir hatıra gibi kalacak
Bunu bile bile sevdik.
Çok sevdik imkansızı dahi sevdik..
Bize yakışanı yaptık
O bir kalemde belki sildi belkide karaladı.
Allahım bu nasıl imkansızlık.
Ürpertiler git gide bizi boğuyor,
Nefesimiz kesiliyor,
Ama yine sevdik.
Bomboş duvarlarla konuştuk,
Serseri kaldırımları,
Boş sokakları yoldaş bildik.
Yüreğimizi bir hiç uğruna doldurduk.
Ama sevdik mümkün müdür olası bu aşk..
(İrfan Akıncı)