Karşısına çıkıp bunları söylemem, yelkenlerim düşer, tekrar üzülürüm biliyorum kendimi,
3 senedir bunları içimde tutuyorum ben, yazmak iyi gelir diye düşündüm,
bu bir iç boşaltma yazısıydı zamanınızı çaldığım için hepinizden özür dilerim
İnşallah hayatınızdaki kişi yarı yolda bırakmaz sizi, mutlu olursunuz
Yarın yine gidecem buluştuğumuz yerlere,bir bir basacam bastığımız arnavut kaldırımlarına,eminönünde balık ekmek yiyecem mesela severdin sen, kız kulesini selamlıyacam,galataya yalnız çıkacam sevgilim
neden yoksun?Neden seni bu kadar çok özlüyorum? Neden senden vazgeçemiyorum ki?
sen gittin gideli yağmurda ıslanmaz oldum, hasta olmaz oldum biliyor musun?
Hani önümüze çıkan engeller bizi yıldıramazdı ne oldu bize?
yıllar geçti üstünden hala İstanbul diyince sen geliyorsun aklıma,doğum yılını görünce aklıma sen geliyorsun, buda sevdaya dahil mi peki?
kız kulesi denildiğimiz de hayallerimiz,eminönündeki mutluluğumuz canlanıyor gözlerimde
söyleyemesem de, geri dön diyemesem de seni hala çok seviyorum :(